Gran Valle

Dit soort vallei is typisch voor deze benedenwindse streek van het schiereiland van jandía. De vallei heeft een U-vorm, een relatief vlakke bodem en is vrij diep en abrupt; vanaf het begin van de route zien we de bovenloop van de vallei al. Hierover gaan we naar de andere kant van het schiereiland van Jandía.

In de Grote Vallei vinden we een van de grootste concentraties van een van de botanische juwelen van Fuerteventura; de cactus van Jandía. We herkennen ze aan hun korte en gezette uiterlijk met een groot aantal naalden en vele vertakkingen vanaf de bodem. De cactus is perfect aangepast aan de droogte en kan enkele jaren zonder water leven. De plant wordt beschermd omdat het een met uitsterving bedreigde soort is en hij is daarnaast ook het plantsymbool van Fuerteventura.

De Grote Vallei was een van de plekken van Jandía waar naast veeteelt ook landbouw plaatsvond, waarvan de resten van muren getuigen. Maar het meest opmerkelijke van de Grote Vallei is een muur die de hele ravijnbedding doorloopt zonder dat iemand weet waarvoor hij diende. Werd hij gebruikt door een veehouder om zijn kudde bij elkaar te houden? Was het een gebiedsmarkering? Er is geen antwoord mogelijk voor deze alleenstaande muur.

Deze groep huizen van losse stenen die het centrum van het middelhoge gedeelte van het ravijn beslaat, is hoogstwaarschijnlijk een overblijfsel van een nederzetting van de oorspronkelijke bewoners die na de verovering van de Canarische Eilanden door de Spanjaarden opnieuw in gebruik werd genomen en werd aangepast. De andere helling van het ravijn bevat een bron, die de bestaansreden vormde voor deze nederzetting waarin we de structuren van kamers en veekralen kunnen onderscheiden.

Eenmaal bij de top aangekomen is het uitzicht indrukwekkend. We zien voor ons het strand van Cofete, een van de laatste ongerepte kustgebieden. De slechte zwemomstandigheden zijn een van de redenen waarom deze streek nog ongeschonden is zonder toeristische infrastructuren. We zien rechts van ons alleen het huis Winter, een Duitser die halverwege de twintigste eeuw een exploitatie had op het schiereiland van Jandía.

Het dorp Cofete is een kleine groep lage huizen dat nauwelijks nog resten bevat van de eerste woningen uit de negentiende eeuw. Het opvallendste zijn de kalkstenen ovens aan de ingang van het gehucht en een modern beeldhouwwerk als monument voor de herder en zijn trouwe hond, de bardino of herdershond van Fuerteventura.

Dit kerkhof op het strandzand is een speciale plek, een permanente omheining van de vergetelheid van zijn doden door het zand van het strand. Dit kleine kerkhof was het gevolg van de afgelegenheid van Cofete van andere bewoonde gebieden in zijn hoogtijdagen halverwege de negentiende eeuw. Tegenwoordig is dit het einde van de route aan het strand waar de golven bijna tot aan de muren van het kerkhof komen.